2)رسیدن به این قاعده که من منم، و تو تو

یکی دانستن، نداشتن پوسته ی روانی، درهم تنیده شدن ممنوع

من منم و تو تو

۳)تقدس روی موضوع برترین و بالاترین بودن، هدف بودن و نبودن، وسیله بودن و نبودن، شخص بودن و شی نبودن را در خصوص انسان ها بدانیم، چون بسیاری از ما این تقدس و فهم و درک تقدس انسانی را نسبت بخود و دیگران نداریم و گرفتاریم.

۴)اصل برابری، لطفا با تمام وجودمان بپذیریم، حس کنیم و عمل کنیم، همه باهم برابریم .

۵)اصل یکسانی، یعنی ما عین همیم در یک زمینه هایی هیچ تفاوتی بین ما وجود ندارد. نتیجه این که من نه از تو بهترم، نه بدتر، نه بالاترم، نه پایین تر. در حالی که ذهنی که دائما میگوید من بهترم، من بدترم، من بالاترم، من پایین ترم

معلوم است که الان برای ما مهم می شود 

که چه شد؟

حرف من چه شد؟

 ریخت و قیافه و استایل من چطور شد؟

 دست من چه شد؟

موی من چه شد؟

 ایده ی من چه شد؟ و…

خب من گرفتارم،مدام می خواهم ببینم من بهترم یا بدتر، این ضعف عزت نفس من هست.

این افکار دستگاه و مکانیزم روانی من را به هم می ریزد

 وارد مهمانی یا سمینار از ۱۰تا۵۰۰نفر مدعوین نشسته اند وارد می شویم، به دلیل اسارت در بند بی عزت نفسی می خواهیم همه را ارزیابی کنیم.

خب انرژی روانی از ۱۰۰هشتادتای تن رفت،ح الا دیگه مطلب از دستم پرید، یادم رفت، توان بحث ندارم، رشته کلامم پرید، زبان بدنم فریاد از استرس و اضطراب می زند و همه چیز خراب می شود.

دوستان و مدرسان فن بیان و سخنوران حتما اصل یکسانی را در مسیر ساختارمندی شخصیت خود و مسیر کاری و حرفه ی خود باید لحاظ کنند تا موفقیتشان تضمین باشد.

۶)من ارزش و اهمیت و اعتبار دارم ،توهم مهمی،باارزشی،

کار من مهمه، کارتو هم، وقت من با ارزش هست، وقت توهم.

اما امان از روزی که آدما حرمت نفس و عزت نفس کمی دارند ( کار من مهم نیست، من ارزش ندارم )

حالا غالب اوقات هم این واقعیت ندارد و ما فقط رول بازی می کنیم، که دیگران ما را مورد هجوم و حمله قرار ندهند. که این ناشی از مهر طلبی ما و غالب جامعه ی ماست که تصور می کنیم اگر اینچنین تواضع و خود فروتنی، دیگر برچسب خودپرست، خودخواه، خودپسند، خودشیفته به ما نمی زنند.ب ه خاک و خون کشیدن اصالت و شخصیتمان برای ارضاع غرورمان که از معرض خطر، در دام کمک به دیگران رهایی پیدا کنیم.

خب راه کار چیه؟

داستان عزت نفس و اعتماد به نفس یک داستانیست که نتیجه ی آسیب های کودکی ما می باشد. فروید میگوید زندگی ۵سال اول کودکیست و مابقی عمر نوش خوار این ۵سال است.

من بعنوان مشاور و مدرس عزت نفس و طبق تحقیقاتی که در این مورد انجام داده ام و با استناد بر روانشناسی تحلیلی معتقدم که 0تا۷ سالگی ما بسیار مهم است، طبق آزمایشاتی که توسط آنسفالو گرافی دوگانه نام دارد محققین متوجه شدند که نوزادان به شکل تمام وقت در حالت آلفای ذهنی قرار دارند.

از یک ثانیه ایِ شروع زندگی ،نوزاد ما نوازش های مثبت و منفی را از ما دریافت می کند و بر اساس دریافت حسی خودش، سناریو نویسی را آغاز می کند.

از همان لحظه اول،جالب است خاطره ی شخصی من را باهم مرور کنیم.

من مشغول گذراندن دوره روانشناسی تحلیلی بودم که استاد از ما خواستند که از والدین خود خاطرات لحظات اولیه و روزهای اول زندگیمان را بپرسیم.

همیشه به من گفته شده که تو خودشیفته هستی، اما من به معنای واقعی خودد وست هستم، عاشق خودم هستم، عاشق چهره، استایل، صورت، سیرت حتی عاشق اسمم (مریم) هستم.

من هم طبق دستور استاد از مادر پرسیدم، از روزهای اول تولدم مادر گفتند: دو ساعت بعداز زایمانشان،یک تخت بزرگ آوردند که ۱۰نوزاد رو به شکل چپ و راست روی آن خوابانده بودند و دختر و پسر بودن نوزادها مشخص نبود و می گفتن من باخودم خودم، ای خدا اونی که اون وسط هست نوزاد من باشه،

و میگن جالبه پرستار همان نوزاد را به من داد.متوجه نکته شدید؟ من از لحظه اول تولد عشق دریافت کردم، از مادر و بشدت در ناخودآگاه من نشسته و اینکه پدر همیشه می گفتن مریم پر روزیه، مریم خوش قدمه، وقتی به دنیا آمد ما خونه خریدیم، وقتی راه رفت ماشین خریدیم و خیلی از این مثالها،

نکته اینجاست که خیلی ها می گویند نوزاد یا کودک یا بچه چه می فهمه؟ یا حالیش نیست،که باید بگویم ای وای بر چنین افرادی.

این انفاقات، این نوازش ها همه و همه تبدیل شدند به فیلمنامه ی زندگیمان، و به شکل طرحواره و نقصان در حرمت نفس و عزت نفس و اعتماد به نفس، به شکل درد، رنج، زجر و من می گویم مرگ تدریجی داریم فیلنامه را بازی می کنیم و مژده که ما با کسب مهارتها و آموزش تکنیکها می توانیم این درماندگی ذهنی و این درد کهنه را درمان کنیم،چون مهارتها اکتسابی هستند.

و اگر بخواهم در لحظه یک تجویز اورژانسی داشته باشم،باید برگردم به پایه Self-stem عزت نفس (حرمت نفس)

((من خوبم))

من و شما باید به این نتیجه برسیم که ما خوبیم.

 اگر به دلیل نگاه دیگران بگویی که من خوب نیستم، کارها خراب می شود، لطفا بپذیر، اصلا من و شما به عنوان یک انسان باید بپذیریم، انسان یک موجود ناقص است و آدمی که ناقص است اشتباه می کند، مهم این است که من در کارم و راهم تلاش و کوششم را انجام دهم،نتیجه هرچه که شد .

نظر دیگران مهم نباشد برایمان، من سهم و نقشم را انجام می دهم، قدم موثرم را برمی دارم، نتیجه هرچه که شد می پذیرم.

لطفا برای خودتان زندگی کنید و انقدر نظر دیگران برایتان مهم نباشد.

پروهش ها نشان داده بیش از ۹۸ درصد از عقاید و نظرات دیگران، کوچکترین تاثیری در زندگی آدمها ندارد.مگر اینکه خودمان این نظرات و عقاید را، کارد و چاقو،چوب و چماق و پتک کنیم و به سر و تن و وجود خودمان فرود آوریم.

اینها همه برمی گردد به سناریوی ما در ۰تا۷سالگی،و امروزه داریم آن را زندگی و بازی می کنیم.

مطالب در مورد عزت نفس زیاد است که در مقالات بعدی سعی می کنم به موارد بسیار عالی تری بپردازم اما اگر علاقه مند هستی من هر روز مطالبی را در قالب ویدیو در پیجم منتشر می کنم که با کلیک در اینجا می توانی همین الان با من همراه شوی و کلی آموزش های رایگان و کاربردی را دریافت کنی 

دوست خوبم این روزها مدرسین عزت نفس زیاد هستند، اما اینکه ای معجون عزت نفس را با چه مفاهیمی به مخاطب بخورانند نیاز به علم و آگاهی و دانش و بینش صحیح دارند.

صرفا مطلبی را گوش دادن و خواندن و ارائه دادن نمی تواند پروسه موفقی باشد.

با افتخار تحصیلات آکادمی من مشاوره هست و دوره های عزت نفس را با الهام گرفتن از روانشناسی تحلیلی، رفتاری شناختی، شناخت طرحواره ها و با شناخت و به نیت شفای کودک درون طراحی و اجرا کردم.

عزت نفس و ارزشمندی واقعا یک نیاز بشر است و اینکه ما مهارتهای ارزشمندی را بلد باشیم و به کار ببندیم می توان گفت که حسابی اهل فن هستیم 

کسی که عزت نفس دارد یک هنرمند واقعیست، بیایید دست به دست  هم دهیم و ارزشمند زندگی کنیم.

راستی درخواست کردن یک تمرین برای  افزایش عزت نفس شماست؛ می توانید اینجا کلیک کنید و همین حالا این تکنیک با ارزش را یاد بگیرید